رقص آذربایجانی؛ نمادی از فرهنگ و تمدن متعالی مردمان تورک

یازار :

+0 به یه ن


qay

دورنانیوز- سرویس تاریخی و فرهنگی: رقص های آذربایجانی از یک سری رقص های مختلف که از نسلی به نسل بعدی منتقل شده و در این پروسه توسعه یافته اند، شکل گرفته است. بعضی از این رقص ها در اصل جزء مراسم دینی یا جزئی از آمادگی های جنگی و دفاعی بوده است در هر صورت در حال حاضر از این رقص ها در مجالس مهم در آذربایجان ایران و جمهوری آذربایجان و در برگزاری برنامه های ورزشی وگردهمایی های فرهنگی استفاده میشود. رقص ملی آذربایجان ریشه در فرهنگ و تمدن تورک های آذربایجان دارد و جزئی از هویت مردم آذربایجان می باشد.

azeri-dance

در سرزمین آذربایجان، از دیرباز رقص با معنی و مضمون و در عین طراوت و دارا بودن جنبه حماسی و قهرمانی خود در مراسم پیش از شکار، مبارزه(شاخسی رفتن که در ماه محرم در بین مردم آذربایجان رواج دارد در اصل یک رقص و رژه نظامی بوده است که قبل از جنگ و مبارزه اجرا میشد) و در نهایت پیروزی و قدردانی از خدایان طبیعت و شکستن طلسم ها اجرا می شده است. در دورانی که انسانها، آفتاب، ماه، باد، آتش، آب، خاک، درختان و حیوانات را مقدس میشمردند و ستایش میکردند به رسم پرستش و نیایش طی مراسمی دست به انجام حرکات موزون میزدند.

haf3

رقص آذربایجان انواع مختلفی دارد. که به چند نوع از مهمترین و مرسوم ترین آنها اشاره میکنیم.

یاللی:

با توجه به منابع در دسترس “یاللی از رقص های کوللکتیو(جمعی) قدیمی آذربایجان است که در بین اکراد، گرجی ها، ارامنه و برخی دیگر از فرهنگ های آسیای مرکزی به گستردکی انتشار یافته است.” منشا یاللی به طور دقیق مشخص نیست اما در رابطه با این رقص اولین اطلاعات و آثار را میتوان در تصاویر و طرح های صخره های قوبوستان و بعد از آن در منظومه “خسرو و شیرین” نظامی گنجوی یافت.

از یاللی های مشهور آذربایجان میتوان به اوزون دره (uzun dere )، جینیق جینیق (ciniq ciniq )، جئیران جئیران (ceyran ceyran )، ، قالادان قالایا (qaladan qalaya ) و …، اشاره کرد. از یاللی در قسمتی از اپرای “کوراوغلو” ساخته اوزئییر حاجی بگلی، اپرای “نرگیز” ساخته مسلم ماقامایف، “گلشن” ساخته سلطان حاجی بگلی، اپرای “آزاد” ساخته جهانگیر جهانگیرلی، “قوبوستان کولگه لری” ساخته قاراقارایف و آهنگسازان روسی و بعضا اروپایی استفاده شده است.

yalli

قایتاغی:

این نوع رقص از مشهورترین، زیباترین و یکی از رقص های پر از شادی آذربایجان به شمار میرود. درباره منشا این رقص به یقین نمیتوان گفت که با قایتاقها در ارتباط است. حسن اف(محقق درباره رقص آذربایجانی) با تکیه بر اثر “گلستان ارم” عباس قولو آغا می نویسد: قایتاق کی از سه ایالت داغستان است و سپس به این نکته قناعت میکند که یکی از قبایل داغستان، قایتاق، آفریننده این رقص هستند. انواع مختلف قایتاغی دارای حرکات مشابهی هستند. قایتاق یک کلمه تورکی است. این رقص در آذربایجان با عناوین اوچ دوست، یئددی قارداش و اوغلانلار رقصی اجرا میگردد. از قایتاغی در آثاری از گلینکا، روبنشتین، برودین، نیازی، قلی اف، حاجی اف، رستم اف و برخی دیگر از آهنگسازان استفاده شده است.

qay

لزگی:
رقصی که با نام لزگینکا مشهور است و مانند رقص ملی لزگی ها (اقلیتی در آذربایجان آن سوی ارس که در فرهنگ آذربایجان استحاله شده اند) اجرا میشود. لزگی،حماسی، با وقار، پر تحرک و ریتمیک است که توسط مردان به صورت دست جمعی و با هنرنمایی تک تک ایفاگران با حرکاتی بدیع و گاه اکروباتیک، چرخش روی زانو ها و پرشها و همچنین به صورت دو نفری توسط زنان اجرا میشود. این رقص از رقص های قدیمی آذربایجان به شمار رفته و تداوم رقص آواری یا آباری آذربایجان است.لزگی تمامی ویژگی های جنگاوری ملت تورک آذربایجان را در خود حفظ کرده و مکمل رقص قایتاغی است.

lezqi

کوراوغلو:

از رقص های قدیمی است که توسط سورنا و دهل اجرا میشود. کوراوغلو پرصلابت، حماسی، رزمی و پهلوانی است که در ابتدا به صورتی آرام شروع شده و تدریجا تند میشودکه به یادبود قهرمان افسانه های دوران فئودالی، کوراوغلو نامیده میشود. کوراوغلو از قدیم در انواع مختلف و با نامهای گوناگونی مانند: کوراوغلونون قایتارماسی، میصری، کوراوغلونون باغیرتیسی و …، همچنین در ورزشهای باستانی و زورخانه توام با حرکات موزون رایج بوده است.

رقص تواماً و بی واسطه در درون موسیقی حیات و تحول یافته است. در سرزمین آذربایجان، از دیرباز رقص با معنی و مضمون و در عین طراوات و دارا بودن جنبه حماسی و قهرمانی خود در مراسم پیش از شکار مبارزه و در نهایت پیروزی و قدردانی از خدایان طبیعت و شکستن طلسمها اجرا میشده است. در دورانی که انسانها، آفتاب، ماه، باد، آتش، آب، خاک درختان و حیوانات را مقدس میشمردندو ستایش میکردند به رسم پرستش و نیایش و عبادت طی مراسمی دست به انجام حرکات موزون میزدند. ستایش و حرمت آتش در شرق و بویژه در آذربایجان اهمیت زیادی داشت. آتش مظهر روشنایی‌گرما، محو کننده تاریکی بود. و به این اعتبار در ستایش قدرت آتش با انجام حرکات موزون با موسیقی، جشنهای خود را انجام میدادند. براین اساس است که نقشهایی ایجاد شده بر صخره های قوبوستان (نام محلی در نزدیکی شهر باکو در جمهوری آذربایجان) اهمیت حرکتهای موزون در نزد مردمی که در حد ۰-۸ هزار سال پیش میزیسته اند را نشان میدهد.

تکامل تدریجی رقص از گردش موزون و پریدن از آتش تا انجام مراسمی با فرمهای بدیع، حرکات ظریف، پانتومیم و تقلید و نقل، راه درازی را پیموده است. این سلسله از حرکات بامعنا،‌مفهوم و مضمون شکار، کمین، ردیابی، رماندن، گرفتن وجنگیدن و با تمثیلهایی چون فرا رسیدن بهار،‌بیداری طبیعت، کاشت، برداشت، برداشت‌ محصول، باغ چینی، صید ماهی، کومه سازی و در نهایت درحرکات موزون پهلوانی و حماسه های با شمشیر کوراوغلو، با سینه ای فراخ، با نگاهی به دوردست، مغرورو گاه آرام، گاه تند، پایکوبان، با پرشها و جهشهای سریع و نشانی از مهارتهای جنگی، باریتم تند طبل ها، به اوج میرسد.

زندگی مردم آذربایجان از دیرباز با رقص عجین بوده است. تاریخ انواع حرکات موزون در آذربایجان از نظر فرم و نحوه اجرا،‌به صورت انفرادی یا دسته جمعی، اعم از مردانه یا زنانه و تعداد ایفاکنندگان بقدری متنوع و مبسوط است که در فرهنگهای ترکی، کردی، ارمنی، گرجی و … با نامهای گوناگون تبلور یافته و در بسیاری از موارد حرکات موزون فرهنگهای مختلف در پایه مشترک و در جزئیات باهم تفاوت دارند. با این حال میتوان صدها نوع از حرکات موزون را بنابه نام محل یا فرد شهیر، مفهوم زبانی، نحوه اجرا بصورت حرکات موزون غنایی و لیریک پهلوانی و حماسی، مراسمی کمید و … تقسیم بندی کرد.

koroghlu

لیست انواع رقص‌های فولکلوریک قدیمی آذربایجانی:

رقص جیرانی
رقص آسما کسمه
رقص آبایی
رقص آذربایجان
رقص آستا قاراباغی
رقص آسما کسمه
رقص آغیر قاراداغی
رقص آلچا گولو
رقص آواری
رقص آی بری باخ
رقص انزلی
رقص اوچ بادام بیر قوز
رقص اوچ نومره. دورد نومره. بش نومره. آلتی نومره
رقص اوزون دره
رقص اون دورد نومره
رقص ایکی آروادلی
رقص بریلیانت
رقص بنؤوشه
رقص پهلوانی
رقص تامارا
رقص توی (عروسی)
رقص توراجی
رقص ترکمه
رقص جامیش باغا گیردی
رقص جنگی
رقص جیرانی
رقص جهری بی یم
رقص چاتتادی
رقص چال پاپاق
رقص چیت تومان
رقص خالاباجی
رقص خان­ چوبانی
رقص دارتما یاخام جیریلدی
رقص دارچینی
رقص دسمالی
رقص رنگی
رقص زوغالی
رقص ساری باش
رقص ساموخ
رقص سمنی
رقص شالاخو
رقص شاهسونی
رقص شکی
رقص عنابی
رقص قازاغی
رقص قایتاغی
رقص قوچعلی
رقص قوفتا
رقص قیتقیلدا
رقص قیزلار بولاغی
رقص قیزیل گول
رقص کئچی مه مه سی
رقص کسمه
رقص کندیری
رقص کوراغلو
رقص کوراغلونون قایتارماسی
رقص گلین آتلاندی
رقص گلین گتیرمه
رقص گلین هاواسی
رقص گول گز
رقص گولمه یی
رقص لاله
رقص مجسمه
رقص میصری
رقص میرزایی
رقص میرواری
رقص نازنازی
رقص واغزالی
رقص وئلاچولا
رقص هالای
رقص هئیراتی
رقص هئیوا گولو
رقص یاللی
رقص یئرلی
رقص یوز بیر



آچار سؤزلر : تمدن, فرهنگ, آذربایجان, رقص,

تاثیر تركها بر فرهنگ و تمدن پاكستان

یازار :

+0 به یه ن




تاثیری پذیری تمدنهای مختلف از فرهنگهای دیگر در طول زمان غیرقابل اجتناب است. این واقعیت را امروزه در تمامی جهان می توان بچشم مشاهده كرد. در برنامه این هفته تاثیر فرهنگ تركها برتمدن و فرهنگ پاكستان را بررسی خواهیم كرد. برای اینكه این تاثیر مهم و ارزشهای فرهنگی نیاكان ترك آسیای میانه را بر پاكستان بهتر درك نمائیم، باید از گذشته مناطق مختلف پاكستان مطلع باشیم.

تاریخ خلق و سرزمین پاكستان به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح میرسد. تصمیم گیری در مورد هویت ساكنین پاكستان امروزی كاری بس مشكل است. اولین حفاریهای باستانشناسی منطقه درۀ ایندوس، اطلاعات ذیقمتی از فرهنگهای مختلف سالهای ۳۰۰۰ تا ۱٥۰۰ قبل از میلاد نشان میدهد، در سالهای ۲۰۰ قبل از میلاد پیوندهای فرهنگی مهمی مابین پاكستان امروزی، آسیای میانه و ایران برقرار گردید. فرهنگ پاكستان در مقیاسی مهم ریشه ای مسلمان داشته و از این نظر ساختاری اسلامی دارد. دین اسلام توسط اعراب در آغاز قرن هشتم تا حوالی رودخانه سندرواج یافته و برای همیشه در آنجا مستقر گردید.

تقریبا سه قرن بعد نیز افغانها و تركها، اسلام را با خود به مناطق شمال و شمالغربی پاكستان بردند. در مناطقی كه امروزه پاكستان را تشكیل می دهند، مسلمانان اهمیت فراوانی دارند. در این مناطق، اسلام، تنها دین حكومت نبوده، بلكه از طرف تمامی مردم مورد قبول قرار گرفته است. یدین ترتیب پاكستان امروزی از شبه قاره هندوستان، جدا قبول می شد. این تفكیك بعد از فتح منطقه مذكور توسط ومسلمانان در قرن هشتم و شكل گیری فرهنگی با مركزیت دینی مشخص تر گردید. تركها بعد از قبول دین اسلام، نقش مهمی در اشاعه و ترویج آن ایفا نمودند. غزنویان ترك اولین مسلمانانی بودند كه وارد این شبه قاره گشتند. سبكتكین موسس سلسله غزنویان، در بخارا مركز فرهنگی و سیاسی مهمی برای مسلمانان تاسیس كرده بود. محمود پسر سبكتكین كه بعد از او برتخت سلطنت نشست، برای اولین بار مناطق شمالغربی و میانی پاكستان را فتح نموده و لاهور را بصورت یكی از مراكز مهم اسلامی درآورد. در مناطق مختلف پاكستان امروزی، حاكمیت غزنویان قریب ۲۰۰ سال بطول انجامید. در اواسط قرن دوازدهم، حكمرانی غزنویان سقوط كرده و هنرمندان، شاعران، نویسندگان و فیلسوفان این دولت بزرگ غزنه را به قصد لاهور ترك گفتند.


تاثیرات حاكمیت تركها در مناطق مختلف پاكستان امروزی تا آغاز قرن پانزدهم ادامه یافته است. بعد از این تاریخ تحولات منطقه ایی تاثیر مذكور را كاهش بخشید. مسلمانان ترك بعد از جایگزینی در پاكستان و مناطق مجاور، عادات و سنن خود را توسعه دادند. در مورد ریشه یابی كلمه اردو بعنوان زبان ملی پاكستان، بعضی ها آنرا منتج از كلمه اردوی تركی بمعنای ارتش می دانند. زبان اردو راه بسیاری پیموده و به شكل امروزی درآمده است. زبان تركی و اردو وجوه مشترك بسیاری دارند. در زبان امروزی اردو، بیش از شش هزار كلمه تركی وجود دارد.

 در مراسم مختلف پاكستان نیز می توان با موتیف های تركهای آسیای میانه برخورد كرد. در میان این نمونه ها مراسم دینی از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد. از مراسم دینی مختلف می توان به روزهای سپاس و اعیاد دینی اشاره ورزید. در روز عید اَل اَ حذ، قوچ و گاوها ذبح گشته و بین فقرا تقسیم می گردد. در مراسم عروسی و زایمان پاكستان نیز تاثیر فضای اسلامی و آسیای میانه حاكمیت دارد. در پاكستان مدت كوتاهی بعد از تولد نوزاد، در گوشش اذان خوانده شده و نامگذاری میگردد. سپس خویشاوندان و نزدیكان  برای دیدن نوزاد نزد خانواده و هدایایی برای آنها می آورند.

در پاكستان، ازدواجها رنگین ترین مراسم هستند. در گذشته این مراسم هفته ها بطول انجامیده و امروزه حداقل سه روز ادامه می یابد. برای جفت جدید جهیزیه داده می شود. خانواده داماد جشن گرفته، خانواده و خویشاوندان به ضیافتی باشكوه دعوت می گردند. نام این دعوت والیحه است. در این مراسم هدایای بسیاری به عروس داده می شود. جالب ترین و مفرح ترین مراسم حنابندان و یا Mehndiنام دارد كه یك روز قبل از ازدواج برگزار می شود. گرچه گهگاه مردان نیز در آن شركت می جویند، ولی در اصل باید گفت كه این مراسم مخصوص زنان می باشد. كاسه هایی پر از حنا با شمعهای روشن تزئین شده و در سینی كه اطرافش پر از شیرینی می باشد به داماد تعارف می شود.



آچار سؤزلر : تمدن, فرهنگ, ترک,